РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Уладзімер Някляеў
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
*  *  *
Праводзіла з дому...
На ўзьмежку бацькоўскага поля:
«Сынок мой... – сказала, –
                                                          які ж мне наказ табе даць?
Ніколі ня збочваць з дарогі –
                                                              зайздросная доля.
Ды хай не міне цябе доля
                                                          дарогу губляць.
 
Хай зьведаеш ты
Нежалобную долю блуканьняў,
Хай знойдзеш – і зьнішчыш,
Хай дойдзеш – і кінесься прэч,
Спазнаеш
                      Сустрэчу
У час спусташальных расстаньняў,
Спазнаеш
                      Расстаньне
У час невыносных сустрэч.
 
Хай страціш ты многа,
Каб долі сапраўднай ня страціць».
 
Ён жыў гэтай доляй.
Кахаў.
Расставаўся.
Блукаў.
Дадому вярнуўся:
«Сынок мой, – спыталася маці, –
Знайшоў ты ці страціў?..»
 
Заплакаў –
I ў ногі
Упаў.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.